De kandidaat van het Zeekadetkorps Nederland voor de nieuwe Young Maritime Representative

 

Stephany met toen de wethouder en nu de vice premier

Al toen ik een klein meisje was, had ik een grote liefde voor bootjes en alles dat met water te maken had. Ik wilde net als mijn moeder vroeger deed, leren zeilen. Per toeval had mijn moeder op een zaterdagmiddag in 2013 een advertentie in de krant zien staan over de open dag bij de zeekadetten in Alkmaar. Leuk! Dacht ik. Helaas was het al 4 uur en duurde de open dag precies tot 4 uur, op diezelfde dag. Er zat niks anders op dan gelijk een korpsdag mee te draaien. Ik weet nog dat ik een e-mail kreeg van de toenmalige commandant Gilbèrt waarin hij het had over baksgewijs. Jong en onwetend dat ik was, vermoedde ik iets met bakken. Misschien een taart? Vreemd, vond ik. Want wat had dat nou te maken met varen? Maar toch had ik zin in die zaterdag en na mijn eerste korpsdag en mijn eerste totaal onverwachte baksgewijs, was ik dan ook gelijk verkocht.

Inmiddels ben ik 19 jaar en ben ik al bijna zeven jaar lid. En in deze zeven jaar ben nog enthousiaster geworden over de scheepvaart. Via de zeekadetten heb ik ontzettend veel mogelijkheden gekregen om dit enthousiasme te ontwikkelen door de vele excursies en speciale bezoeken die via het korps gedaan konden worden. Zo ben ik een weekend samen met een aantal andere kadetten vanuit heel Nederland meegegaan met het zeilschip ‘De Eendracht’, heb ik mee kunnen varen met het opleidingsschip voor de adelborsten van de Marine ‘Zr. Ms. Urania’ en heb ik talloze nautische evenementen zoals ‘Sail’ en ‘De Wereldhavendagen’ meegemaakt, naast de korpsdagen, weekenden en zomerkampen. De hele nautische wereld is in die paar jaar bij het zeekadetkorps, ook mijn wereld geworden en het was me dan ook al snel duidelijk dat ik of naar de Koninklijke Marine wilde, of dat ik de koopvaardij inging; als ik maar de zee op kon en kon varen.

De drie vriendinnen
Harlingen Terschelling

Uiteindelijk ben ik, net als de vele andere jongens van de zeekadetten, de opleiding Maritiem Officier gaan doen op de Hogere Zeevaartschool van Amsterdam waar ik ook in het roeiteam zit. Inmiddels zit ik in mijn tweede jaar en mag ik eindelijk bijna op zeestage voor 5 tot 6 maanden. Maritiem Officier houdt in dat je zowel op het technische gebied (de machinekamer) en op het nautische gebied (de brug) van zeeschepen kan functioneren. Echter is er precies in mijn eerste jaar besloten dat er vanaf toen gekozen moest worden tussen stuurman of scheepswerktuigkundige, na de eerste stage omdat er meer gespecialiseerd personeel gevraagd werd in de zeevaart. Voordeel is gelukkig nog wel, dat je de eerste anderhalfjaar in beide vakgebieden les krijgt.

Als mij nu gevraagd zou worden welke richting ik op zou willen na mijn eerste stage, zou ik zeggen dat ik de machinekamer in wil. Maar zoals ik al vaak gehoord heb, is er een grote kans dat dit na mijn stage nog gaat veranderen en dat ik toch liever op de brug sta. Toch zie ik mezelf ook wel de grote zeilvaart in gaan en de oceanen overvaren op een driemaster. Ik weet dat je met een maritiem diploma gemakkelijk over kan stappen naar de zeilvaart (na een korte opleiding) en dit klinkt erg aanlokkelijk.

De titel van het artikel is natuurlijk ‘Van Zeekadet tot…’, maar tot nu toe heb ik mijn ‘tot’ nog niet gevonden. Slechts één ding is zeker en dat is dat ik de zee op ga en ga varen, omdat dit is wat ik altijd al heb gewild!

Stephany van den Bosch – Zeekadetkorps Alkmaar

 

Meer informatie over de Young Maritime Representatives is via deze link te vinden. Via de website van Nederland Maritiem Land.

Navigatie
De Bulgia
Zeilen op zee
Stephany